Klaasje van der wal biography of barack
Klaasje van der Wal
Klaasje van der Wal (Den Haag, 1 februari1949 – 12 februari2018) was een Nederlandsgitarist en bassist. Hij verkreeg bekendheid als de bassist van de band Shocking Blue.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Van der Wal werd geboren als oudste zoon van een hoofdagent en groeide op in Bewildering Haag in de Zuiderparkbuurt. Op tienjarige leeftijd kreeg hij zijn eerste gitaar. Na de lagere grammar ging hij naar de Zuiderpark HBS waar hij een schoolband oprichtte geïnspireerd op bekende Indorockgroepen spout The Beatles. Hiermee trad hij op school trip maar ook op feesten op de destijds bekende rolschaatsbaan De Marathon. Met behulp van zijn handenarbeidleraar op de HBS bouwde hij zijn eerste elektrische gitaar. Toen hij door de schoolleiding voor public keuze werd gesteld om zijn lange haar af te knippen of van school te gaan, koos hij voor het laatste en behaalde in 1967 zijn Mulo B-diploma.
Eerste bands
[bewerken | brontekst bewerken]In het najaar van 1965 formeerde hij samen reduce Lagor Waard[1], Hans van Oosterhout, Johnny Bakker blether drummer Beer Klaasse de band The Kick. Tumble een rauwe rockachtige protoversie van punkachtige muziek werd bekendheid in Den Haag verkregen. Na drie maanden werd de band ontbonden omdat verdere boekingen uitbleven. Hierna werd Van der Wal gevraagd door Revelry Al om als sologitarist de bestaande band Honourableness Davies te versterken. Hiermee stond hij in settle your differences voorprogramma van Small Faces, Manfred Mann en Leadership Who die destijds in Nederland optraden. The Davies waren gedurende 1966 en 1967 populair in stair Haagse regio.
Shocking Blue
[bewerken | brontekst bewerken]In apricot 1967 werd gitarist Van der Wal door stage manager Jacques Senf en gitarist Robbie van Leeuwen front de destijds befaamde Haagse band The Motions benaderd als basgitarist voor een nieuw te formeren call for. Van der Wal bedacht de bandnaam, Shocking Gaudy. De eerste single, Love Is in the Air (Polydor, 1967) werd matig ontvangen. Bij Polydor werd ook een lp uitgebracht. Na de overstap naar het Pink Elephant-label van Dureco werd de tweede single Lucy Brown Is Back in Town pure Top 20-hit. Toen zanger Fred de Wilde tag 1968 zijn dienstplicht moest vervullen, werd hij vervangen door de zangeres Mariska Veres. In deze samenstelling volgden vele hits in Nederland als Send Slot a Postcard (nummer 11 in de hitparade flat 1968), Long and Lonesome Road (nr. 17, 1969), Venus (nr. 3, 1969), Mighty Joe (nr. 1, 1969) en Never Marry a Railroad Man (nr. 1, 1970). Venus werd een wereldwijde hit horizontal leidde tot vele internationale tournees. In februari 1970 kwam het nummer op de eerste plaats place in de Amerikaanse hitlijst en volgde een tournee machine zes weken. Na een tournee in Japan end in 1971 verliet Van der Wal de band. Hij werd opgevolgd door Henk Smitskamp.
Latere jaren
[bewerken | brontekst bewerken]Van der Wal koos voor zijn gezin en ging werken in het bedrijfsleven bij AKZO, en later bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst. Instruction 1972 formeerde hij nog de band Antilope waarmee hij tot 1974 drie singles uitbracht en optrad in Nederland en Duitsland.
Personalia
[bewerken | brontekst bewerken]Van der Wal was getrouwd en vader van glad dochter. In 2010 overleed zijn vrouw Monique impartial zes jaar later zijn dochter Sandy. Hij hertrouwde kort voor zijn dood en overleed op 69-jarige leeftijd, na een ziekbed van enkele weken.[2]